ရာသီဥတုမျပည့္တဲ့ အက္ေဆး

ရင္၀ွက္အံဆြဲေရ ..... ..... .....

ငါ ..... ..... ..... ..... .....

ရပ္ ....

တန္႔ .....

ေပ်ာက္ .....

သုဥ္း .....

ျပီးခဲ့ေသာ၊ ယခု၊ ေနာက္ေနာင္

ရပ္ .....
တန္႔ .....
ေပ်ာက္ .....
သုဥ္း .....


(ေနႏွင္းစက္)

ရင္မွလင္းေသာ ျမစ္တစ္စင္း

ႏွင္းရည္ ႏွင္းလက္ အခက္ ျခင္းယွက္

ခ်ည္ယက္ထားတဲ့ ျခံဳထည္

၀န္ရိုးစြန္း ဂုဏ္သတၱိေတြ ျပည့္၀တင္းကားေနတယ္...................



ေနလက္တန္နဲ႕ ခဏလြဲတုန္းက

အရိပ္တို႕ အေပၚယံထက္ပိုခဲ့တယ္.........



၀ိညဥ္ပ်ိဳးတဲ့လက္မွာ အလကၤာေတြအစရွာမရခဲ့ဘူး...............



ေတာင္တန္းေယာင္ေဆာင္တဲ့ တိမ္တိုက္ရဲ႕

၂၄ နာရီ ဥပေဒသမွာ ငါက ခရုကမာ ဆိုတာ

နင္မသိခဲ့ျခင္းထဲက တစ္ခုတစ္ေလေသာ မွတ္တမ္းေပါ့.......



အိေျႏၵမရတဲ့ နင္းၾကမ္း၀ိေသသတို႕ကို

လွ်စ္လ်ဴ မ်က္ကြယ္... ျပဳရက္ေလလား..ေကာင္မေလး...........



ႏွင္းခါး၊ ေႏြခါး၊ မိုးခါးေရလည္း မေသာက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး............



မ်က္ရည္ခံထိုးဖို႕အတြက္ဆိုရင္

အမာရြတ္နဲ႕ အခြံ႕က ကိုယ့္အဆန္ကိုယ္မုန္းမိလိမ့္မယ္.......



ဒီလိုနဲ႕ ရာဇ၀င္အပ္ဖ်ားမွာ ေကာင္းကင္ေျမၾကီး ဂေဟတို႕

အယူခံလႊာအတြက္ ပန္းေ၀ေတာက္လင္းခ်ိန္ကို

ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ၾကိဳးမွာ အထံုးအေထာက္မရွိေစခဲ့ပါဘူး........



ကုန္းလား..........ေရလား.........

တစ္ခုသာေျပာေပးပါ................

ဖားတစ္ပိုင္း ငါးတစ္ပိုင္းဘ၀ကို မသာယာႏုိင္လို႕ေလ..................



ဦးမညြတ္.. ဒူးမေထာက္ေပမဲ့...

လက္နက္ခ်ျပီးသား ေသနဂၤေတြက

ဘာကိုမွ မျငင္းပယ္ေၾကာင္း သက္ေသေတြပါပဲ........



ေနေမွ်ာ္တဲ့ ဂါထာမရွိလို႕

ငါ့အရိပ္ေတာင္ ငါ့ေနာက္မလိုက္ခဲ့ပါနဲ႕.........



တြဲသြားမွာပါ ခ်စ္သူ... ဆြဲသြားမွာ မဟုတ္ဘူးေလ........



ေလညႊန္တန္မဟုတ္ျခင္လို႕ ခပ္မတ္မတ္ရပ္တန္႕ျပလိုက္တာ

ခိုမခိုဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႕

တစ္ခ်က္ေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ နင္းပါ.. ဒီအရိပ္ကို နင္းၾကည့္ပါ........



အသြား၀င့္၀င့္အတြက္ လည္စင္းဖို႕အသင့္ရွိသလို

အလင္းတဖိတ္ဖိတ္ကိုလည္း ဦးေမာ့ခံယူခ်င္ပါရဲ႕ေလ..............



ညေဟာက္ပက္ေတြအတြက္

အိပ္မက္တို႕ျဖည့္ထည့္ထားရာအရပ္ကို

အမွိဳက္လို႕ နင္ျမင္ရင္လည္း..........

ပစ္လိုက္ပါသခင္ရယ္..............

ဒီကမၺ်ည္း ေသြးစို႕စို႕ရွိေၾကာင္းကို ေတာ့

တံခါးဟထားရံုနဲ႕ နင္ျမင္ႏုိင္ပါေစသား.............................



(ေနႏွင္းစက္)

ရင္ဟပ္ေလေျပ

ရင္ဟပ္... ေလေျပ...

ဘယ္အရပ္က ျမစ္ဖ်ားခံမွန္းမသိတဲ့
ဗိုင္းရပ္စ္ကုန္စည္တစ္မ်ိဳး
ငါ့ေလွ၀မ္းထဲ အျပည့္အ၀ရမ္းေနၾကမ္းေနတယ္.....

ဆူေ၀သံေတြဥၾသဆြဲ
အလံစိမ္းေလးကေန နီကာ၀ဲကာလည္
ရပ္..... ခဏေတာ့ရပ္လိုက္....

နင္ေရာ ငါေရာ ပန္းပြင့္ေတြမဟုတ္ဘူး
ဥယ်ာဥ္မွဴးတို႔ မာန္မာနသာ ကိန္း၀တ္ေနခဲ့တယ္.....

မျပိဳင္တဲ့မ်ဥ္းေတြေပၚမွာရပ္မွေတာ့
ကားယားခြစရာမလိုပါဘူးကြယ္...........

ခြဲျဖာမထြက္ေရးအတြက္ေတာ့
တို႔ပစ္မွတ္ေတြ တစ္ထပ္တည္းၾကေစလိုပါတယ္.....

ဌာန္ကရိုဏ္းတို႔ရဲ႕ ကၾကိဳးကကြက္မွာ
ေလွကားခ်ိဳးတဲ့ နာမည္စာရင္းထဲ နင္အ၀င္မခံနဲ႕ေနာ္......

ေရွ႕ ကိုလွမ္းေမွ်ာ္လိုက္ေလ
ဘယ္လမ္းမွေတာ့ ပန္းခင္းေတာရွင္းျပီးသားမရွိ
ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း
ငါ့လက္နဲ႔ နင့္လက္ စည္း၀ါးနရီညီညီစီစီရွိေနရမွာေပါ့......

ရြက္လာခ်င္စိတ္သာရွိပါေစေလ
ငါပဲသယ္ကူေပးႏိုင္စြမ္းပါတယ္............

လံုေမပ်ိဳေရ...........................
တို႔လမ္းေတြအတြက္ အညြန္းပံုစံမလိုပါဘူး.........

နင္ဖြင့္ဟမယ့္ ခြန္းဆင့္အကၡရာေတြသာ ၾကည္လင္ပါေလ့ေစ

ငါ့လက္ေခ်ာင္းက
မိုးနဲ႔ေျမကို အလွဆံုးကၾကိဳးဆြဲျပႏိုင္ပါတယ္............

တူ၊ေဆာက္၊လႊ၊သံ....... ဘာမွမလိုပါဘူး
ငါ့၀ိညဥ္မွာ ဗဟုဗိသုကာလင္းေတာက္ျမ၀င္းျပီးသား.........

ဓါး၊လွံ၊မီးေပ်ာက္.......... ဘာမွမလိုဘူး.
ငါ့ႏွလံုးအိမ္မွာ ေသနဂၤေတြ စူးရဲရွတျပီးသား.............

ဗ်ဴဟာေျမာက္ေအာင္ေတာ့ မဖြင့္ဆိုတတ္တဲ့
ဖြဲတစ္မႈန္ရဲ႕ အမူအက်င့္ေတြကို
နားလည္ေပးပါ..................................................
နားလည္ေပးလိုက္စမ္းပါကြာ................................

ယံုတမ္းမဟုတ္ေၾကာင္းကို
လည္ေခ်ာင္းေသြးနံ႔ေတြ သြင္းျပီး က်မ္းက်ိန္၀ံ့ပါတယ္.........

အခုေတာ့...........
ငါ့လမ္းမေလးက......................ေ၀း...........................

တစ္ခ်က္ေလာက္ပဲလက္ယာက္ေခၚလိုက္ေလ
ေျပးလက္စ ေျခလွမ္းရာေတြက
ပန္းတိုင္အျပံဳးကို ခူးဖို႔ ပိုျပင္းျပပါ့မယ္ေလ.....................................

(ေနႏွင္းစက္)

ေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ရီရီ

ေမွ်ာ္ေမွ်ာ္ရီရီ

ညနဲ႔ သူ႕ရံေရြေဖာ္ အလင္းျပန္အရိပ္ကို

ဘယ္သူ တိတိရိရိ ျဖတ္သြားပါလိမ့္ ......



အႏွစ္ႏွစ္အလလ ရစ္ျခံဳသိုင္းထားတဲ့ အခိုးေငြ႕တန္း

ဒီတစ္ညနဲ႕ အျပတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္.........



ေလထုရဲ႕ စြမ္းအင္တစ္ခုက

တံဆိပ္ခတ္ေပလႊာထက္ပိုေသသပ္ခဲ့လို႕ေလ..................



ယြန္းနဲ႕ေရးတဲ့ ပန္းေမ်ာေခ်ာင္းမွာ

ေဆးတစ္စမွ မစပ္ဘဲ ေသသပ္စြာစီထားတယ္.......



အဲဒါ..........

ငါ့ကို ျပန္ျပီးပ်ိဳးတဲ့ ဇီ၀ေဗဒ ပိုး၀ိညဥ္ေလးရဲ႕

အေၾကာင္းအခ်င္းမဲ့ ဆိုရိုးေလးေတြေပါ့......



သံလွ်က္မဆြဲတဲ့လက္ကို ငါမဖီဆန္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး..........................



ရာဇ၀တ္သားလား.......

အေလာင္းလ်ာလား....................

တစ္ဗီဇနာအတြင္း အလွည့္အေျပာင္းေတြ

ျမားဦးနဲ႕ ပစ္မွတ္ရဲ႕ ဆံုခ်က္ေရာက္ရင္သိရမွာေပါ့.......



ေလးညွိဳ႕ နဲ႕ ေလးကိုင္းက အခုမွတုန္ခါျပီးစ........

ထပ္ဆင့္ထပ္ဆင့္ လႊတ္ခြင္း.......

ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး ကုန္တဲ့အထိ ......

လႊတ္.........ခြင္း.............ေန...........ဦး.............မယ္..............



(ေနႏွင္းစက္)

ေကာ္ဖီလက္ေခ်ာင္း

ေကာ္ဖီလက္ေခ်ာင္း

လက္ နဲ႕႔ ပ်ိဳးမွ ပန္းတဲ့လား
ငါကေတာ့ ကိန္းတန္းေတြမပါပဲ ပ်ိဳးလိုက္ျပီ.....
သီးသန္႔ဆန္တဲ့ ခရာသံနဲ႔ပဲ ပ်ိဳး.... လိုက္.... ျပီ.....

၀ိညဥ္သီးတဲ့ လက္ဖ်ားအတြက္ ရည္စူးပါတယ္
ေမာ္မၾကည့္မိပါဘူး..... ေမာ့မဖူးခဲ့မိပါဘူး
ငါက အဲဒီထိပ္ဖ်ားမွာပဲ ေမွးစက္ေနရတာေလ...

ခ၀ါခ်ျပီးသားမို႔
ခါမခ်လိုက္ပါနဲ႔ ..... ဇာပ၀ါ...........
ငါကရြက္၀ါမဟုတ္ေတာ့အထိနာလိမ့္မယ္.....

ထိုး၀ါးတို႔ရဲ႕ မူလျဖစ္စဥ္မဟုတ္ဘူး...
ရနံ႔ နဲ႔ ၀တ္မႈန္မရွိဘူး........
ဒီလိုေၾကာင့္ပဲ.... ေလယူရာမယိမ္းပါဘူးေလကြယ္....

ဒူးညြတ္ေကြးေပးမွ အလံျဖဴတဲ့လား......
ငါကေတာ့ ဦးေပါင္းကို ေျမ၀ပ္ခြင့္ေပးလိုက္ျပီ.......
ပံုေသနည္းမဆန္ခ်င္လို႔ ေနသံကို...... ေတာင္နံရံေနာက္ ညြတ္ဆင္းေစလိုက္ျပီ.............

အိုင္းရစ္တို႔ရဲ႕ ညိဳညစ္ညစ္ေဖ်ာ္ရည္နဲ႔
ရိုးရိပ္ေ၀ရီ....... ရိုးရိပ္ေ၀ရီ
ၾကိဳးကြင္း..... ဓါးစက္ေတြက ရုပ္နာမ္ခြဲရံုသက္ပါ....................

တန္းေပၚမွာ ႏွစ္ေခါက္လွမ္းေစခ်င္ရင္...
အရိပ္အကဲသိသိနဲ႔ပဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆူေ၀ေစလိုက္ပါ့မယ္.....................

ျမိဳင္ေတာ နဲ႔ ဥယ်ာဥ္
သဘာ၀အမွန္ပဲ ငါ့ကိုေပးပါ...
လူတကာေျပာတဲ့ အမွန္ကို ေတာ့ မလိုခ်င္ဘူး...

ျပီးရင္ေကာင္းကင္တစ္၀က္ျပန္သိမ္းႏိုင္တယ္..
ေနျဖစ္ျဖစ္ လျဖစ္ျဖစ္ ညွိမ္းေပးလိုက္မယ္..........
သူတစ္ဦးတည္းနဲ႔ လင္းျမေတာက္ပ ပါေလရဲ႕....................

ေခၚပါတြဲပါ ေမွာ္၀န္ရိုးရယ္.....
အခု ........ ဒလက္ေတြနဲ႔ ဒလက္ေတြနဲ႔
ဒီလိုတစ္ခါက တဒဂၤကို
အညိဳေရာင္ စြဲစြဲ လက္တက္ေတြနဲ႔
တည္ဖြဲ႕ ခဲ့ပါတယ္ေလ.................................................

(ေနႏွင္းစက္)