ေကာ္ဖီလက္ေခ်ာင္း

လက္ နဲ႕႔ ပ်ိဳးမွ ပန္းတဲ့လား
ငါကေတာ့ ကိန္းတန္းေတြမပါပဲ ပ်ိဳးလိုက္ျပီ.....
သီးသန္႔ဆန္တဲ့ ခရာသံနဲ႔ပဲ ပ်ိဳး.... လိုက္.... ျပီ.....

၀ိညဥ္သီးတဲ့ လက္ဖ်ားအတြက္ ရည္စူးပါတယ္
ေမာ္မၾကည့္မိပါဘူး..... ေမာ့မဖူးခဲ့မိပါဘူး
ငါက အဲဒီထိပ္ဖ်ားမွာပဲ ေမွးစက္ေနရတာေလ...

ခ၀ါခ်ျပီးသားမို႔
ခါမခ်လိုက္ပါနဲ႔ ..... ဇာပ၀ါ...........
ငါကရြက္၀ါမဟုတ္ေတာ့အထိနာလိမ့္မယ္.....

ထိုး၀ါးတို႔ရဲ႕ မူလျဖစ္စဥ္မဟုတ္ဘူး...
ရနံ႔ နဲ႔ ၀တ္မႈန္မရွိဘူး........
ဒီလိုေၾကာင့္ပဲ.... ေလယူရာမယိမ္းပါဘူးေလကြယ္....

ဒူးညြတ္ေကြးေပးမွ အလံျဖဴတဲ့လား......
ငါကေတာ့ ဦးေပါင္းကို ေျမ၀ပ္ခြင့္ေပးလိုက္ျပီ.......
ပံုေသနည္းမဆန္ခ်င္လို႔ ေနသံကို...... ေတာင္နံရံေနာက္ ညြတ္ဆင္းေစလိုက္ျပီ.............

အိုင္းရစ္တို႔ရဲ႕ ညိဳညစ္ညစ္ေဖ်ာ္ရည္နဲ႔
ရိုးရိပ္ေ၀ရီ....... ရိုးရိပ္ေ၀ရီ
ၾကိဳးကြင္း..... ဓါးစက္ေတြက ရုပ္နာမ္ခြဲရံုသက္ပါ....................

တန္းေပၚမွာ ႏွစ္ေခါက္လွမ္းေစခ်င္ရင္...
အရိပ္အကဲသိသိနဲ႔ပဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆူေ၀ေစလိုက္ပါ့မယ္.....................

ျမိဳင္ေတာ နဲ႔ ဥယ်ာဥ္
သဘာ၀အမွန္ပဲ ငါ့ကိုေပးပါ...
လူတကာေျပာတဲ့ အမွန္ကို ေတာ့ မလိုခ်င္ဘူး...

ျပီးရင္ေကာင္းကင္တစ္၀က္ျပန္သိမ္းႏိုင္တယ္..
ေနျဖစ္ျဖစ္ လျဖစ္ျဖစ္ ညွိမ္းေပးလိုက္မယ္..........
သူတစ္ဦးတည္းနဲ႔ လင္းျမေတာက္ပ ပါေလရဲ႕....................

ေခၚပါတြဲပါ ေမွာ္၀န္ရိုးရယ္.....
အခု ........ ဒလက္ေတြနဲ႔ ဒလက္ေတြနဲ႔
ဒီလိုတစ္ခါက တဒဂၤကို
အညိဳေရာင္ စြဲစြဲ လက္တက္ေတြနဲ႔
တည္ဖြဲ႕ ခဲ့ပါတယ္ေလ.................................................

(ေနႏွင္းစက္)